Η αληθινή σημασία του Διαλογισμού

Συχνά στη ζωή είναι πολύ δύσκολο για πολλούς από μας να καταλάβουν ότι ακόμη κι αυτά που φαίνονται ότι είναι τέλεια και όμορφα και αγγελικά εμπεριέχουν μέσα τους το σπέρμα της "αίρεσης". Και εννοώ ως αίρεση την αρχαία ελληνική σημασία του όρου, που σημαίνει επιλέγω. Επιλέγουμε λοιπόν όσοι ασχολούμαστε με τη μεταφυσική δρόμους, αλλά κάνουμε το λάθος να θεωρούμε το Μέρος ίσο με το Όλον (εκεί είναι που η λέξη "αίρεση" άλλαξε σημασία).

Προκειμένου να το εξηγήσω αυτό καλύτερα θα φέρω για παράδειγμα το θέμα του Διαλογισμού. Παρατηρώ γενικώς ότι όπου γίνονται αναφορές σε Διαλογισμό στην πραγματικότητα γίνεται αναφορά σε ένα είδος μόνο Διαλογισμού, δηλαδή τον Διαλογισμό της Φαντασίας. Ο Διαλογισμός αυτός επικεντρώνεται κυρίως στην κάθαρση και την επίγνωση των Αισθημάτων και έχει στόχο να ανεβάσει τη συνείδηση του Αστρικού στο Νοητικό του Υποπεδίο, έτσι ώστε να έχουμε περι...σσότερη Συναισθηματική Νοημοσύνη (συνήθως το λέμε Αγάπη).

Δυστυχώς όμως δε λέγεται τίποτα για το Διαλογισμό του Νοητικού. Ο οποίος κυκλοφορεί γύρω μας με πολλά ονόματα, αλλά όχι με το όνομα Διαλογισμός. Το συναντάμε σαν Ζεν, σαν αποσυμβολισμό μύθων, σαν σκέψη πάνω σε γεωμετρικά σύμβολα και άλλα πολλά. Δεν βλέπουμε όμως πουθενά τη λέξη Διαλογισμός. Έτσι έχουμε μάθει και έχουμε ταυτίσει τη λέξη Διαλογισμός με μία μόνη έκφανση της χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι υπάρχουν περισσότερα είδη, αναλόγως τι θέλεις να αναπτύξεις.

Σκοπός όμως του ανθρώπου είναι μέσα από αυτά τα Σύμβολα να βρει ένα μοντέλο κατανόησης που να δίνει στη ζωή Νόημα. Όμως η διαδικασία αυτή δεν γίνεται άπαξ. Το μοντέλο αλλάζει εξελίσσεται και κάθε φορά περιλαμβάνει κι ένα κομμάτι του κόσμου, που ως τότε δεν ήταν μέσα και δεν εξηγούνταν. Κάθε φορά που γίνεται ένα τέτοιο άλμα, που ο άνθρωπος... καταλαβαίνει, όχι απαραίτητα νοητικά, αλλά ίσως και συναισθηματικά ή ενεργειακά, ότι αλλάζει το μοντέλο του και μπορεί πλέον να δώσει Νόημα σε μεγαλύτερο μέρος της πραγματικότητας από ότι πριν, αυτή είναι η φορά που λέμε ότι έχει γίνει διεύρυνση της Συνείδησης (για κάποιους θα λεγόταν και Μύηση).

Ο Διαλογισμός, λοιπόν, δεν είναι τίποτα άλλο από μία προσπάθεια μέσα από διάφορα μέσα να ανοίξει αυτό το μοντέλο και να συμπεριλάβει μέσα μεγαλύτερο μέρος της πραγματικότητας. Να γίνει δηλαδή διεύρυνση της Συνείδησης.

Αυτή θεωρώ ότι είναι η πιο μετριοπαθής προσέγγιση των Μεθόδων. Οι άλλες προσεγγίσεις ότι ερχόμαστε σε επαφή με Όντα, με Αγγέλους, κλπ, ακόμη κι αν έχουν πραγματικά βάση, πολύ δύσκολα βοηθάνε πραγματικά τους ανθρώπους. Συνήθως απλά όπως έγινε και με την περίπτωση του Βούδδα τους οδηγούν σε μία διαδικασία λατρείας, και επομένως και πάλι ταύτισης και μηχανικής λειτουργίας.