Τα σύμβολα και η Συνθετική Δύναμη της Εποχής μας

Εντυπωσιάζομαι αφάνταστα από τη συνθετική δύναμη της εποχής μας. Όπως και παλιά στα ελληνιστικά χρόνια, θεοί και απόστολοι ανακατεύονται και δημιουργούν συνθέσεις. Οι σύγχρονοι θεοί της εποχής μας έχουν άλλα ονόματα. Άλλοι τους αποκαλούν Αδελφότητες (Λευκή και Μαύρη), άλλοι Έψιλον, άλλοι, Εξωγήινους. Απόλλωνας και Αρχάγγελος Μιχαήλ στην ίδια ομάδα, χέρι χέρι με το Βούδδα και τον Κρίσνα. Όπως παλιά..., άλλοτε στην αρχαία Ελλάδα οι θεοί των διαφόρων πόλεων συνενώθηκαν στο δωδεκάθεο έτσι και σήμερα διαμορφώνουμε το νέο Πάνθεον των θεών μας. Και όπως τότε κάθε Θεός εμφανιζόταν με διάφορα ονόματα και εκδηλώσεις, σήμερα οι Θεοί έχουν διάφορες μετενσαρκώσεις. Προσωποποιημένες μορφές που για πολλούς είναι χρήσιμες όπως οι εικόνες της Εκκλησίας γιατί τους δημιουργούν αισθήματα αγάπης και συμπόνοιας, για άλλους όμως αναρωτιέμαι μήπως απλά είναι μία άλλη μορφή "αγίων" που αντικαθιστούν τους παλιότερους. Προσωπικά δεν θέλησα να προσωποιήσω ποτέ τις ιδέες και νομίζω γι' αυτό το λόγο, είναι καλύτερο να λατρέουμε ιδέες και αξίες, παρά εικόνες. Το μέλλον όμως θα δείξει, αν κι εγώ και άλλοι θα ανήκουμε στους σύγχρονους εικονολάτρες ή εικονοκλάστες...

 

Βλέπω για παράδειγμα τη μορφή του Σέραπι. Μορφή συνθετική από μόνη της, μίξη του Ασκληπιού (θεοποιημένου ήρωα) και του Όσιρι αλλά και με επιδράσεις από άλλους Θεούς, ο Σέραπις εμφανίζεται σήμερα ως Δάσκαλος που αναφέρεται μάλιστα και σύνδεση του με τα Σεραφείμ των Εβραίων. Αλλού πάλι βλέπω στη σύνθεση των δασκάλων ακόμη και τη Μητέρα Τερέζα (!), ενώ αλλού άλλοι Δάσκαλοι εμφανίζονται ως Space Commanders. Πόσο εύκολο είναι να δείξουμε τελικά σωστές αστρικές ιδιότητες αλλά να υποπέσουμε σε μεγάλες νοητικές πλάνες !!

 

Κι αν τελικά το στοίχημα για τις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου είναι ακόμη στο αστρικό πεδίο, εμείς εδώ οι δυτικοί που έχουμε επιτέλους ξεφύγει από τη λατρεία του αίματος και τους κατώτερους "θεούς" που τραβάει, πλέον έχουμε να διαχειριστούμε την ελευθερία της σκέψης. Πόσο εύκολα γίνεται κι αυτή αντικείμενο σπατάλης. Και τα ίδια ελαττώματα που βλέπουμε και στο φυσικό ή το αστρικό πεδίο τα βλέπου...με κι εδώ...

1. Οκνηρία (να ψάξεις αν γι αυτό που διαβάζεις έχει υπάρχουν άλλες απόψεις, ευκολία να αποδεχόμαστε ότι πέφτει στα χέρια μας)
2. Αλαζονεία (αυτό που λέω εγώ είναι το σωστό)
3. Λαιμαργεία (κι άλλη, κι άλλη, κι άλλη πληροφορία)
4. Λαγνεία (πόσο μ' αρέσει να ακούω τον εαυτό μου, τι ωραία τα λέει)
5. Απληστία (ενσωμάτωση των πάντων, συγκρητισμός όλων, που τον βαφτίζουμε σύνθεση)
6. Οργή (της μόδας τα τελευταία χρόνια με τους "θυμωμένους" εθνικιστές και άλλες παρόμοιες ομάδες, τον καταγγελτικό λόγο, τα περί "προδοσίας" που βλέπουμε παντού. Αν σκότωναν τα λόγια, οι μισοί μ' αυτά που έχουμε πει εδώ στα blogs θα είμασταν δολοφόνοι.
7. Ζηλοφθονία (γιατί δεν το σκέφτηκα εγώ αυτό που έγραψε ο άλλος στο blog του;)

 

Αλλά υπάρχουν κι άλλες εκδηλώσεις...

1. Απληστία: Να γράφω σεντόνια...
2. Ζηλοφθονία: Να το αναρτήσω κι εγώ...
3. Λαιμαργία: Να είμαι και σε άλλες ομάδες,
κλπ.

 

Επομένως τι κάνουμε; Πώς μπορούμε να προσεγγίσουμε το θέμα των δυνάμεων στη φύση, αν δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιήσουμε τέτοιες προσωποιήσεις;

 

Ίσως η λύση βρίσκεται τελικά.... στη ζωγραφική!

 

Γιατί ζωγραφική είναι που θα πρέπει να χρησιμοποιούμε για να αποδίδουμε τις έννοιες και τις αξίες... Ζωγραφική με μορφές από τη φύση ή σχήματα γεωμετρικά. Για να δημιουργούμε το αίσθημα της ομορφιάς, αλλά παράλληλα να κρατάμε το νου σε αφηρημένα πεδία, χωρίς ταύτιση με πρόσωπα και ονόματα.

Ίσως τελικά αξίζει να ξαναδούμε και να επανεκτιμήσουμε σε κάποια σημεία και τους ... μουσουλμάνους!

ΒΠ